In de huidige samenleving horen we veel over zogeheten huidhonger. Dit illustreert de idee over tastgevoel dat velen hebben, dat de huid alleen létterlijk aangeraakt kan/moet worden om de beleving van geraakt te worden te kunnen ervaren. Maar tastgevoel werkt echt ook aanrakend en geraakt wordend ‘op afstand’ ! Ook op enige afstand kunnen we het geraakt worden ervaren en dat dóen we ook! Immers, waar gaan we zitten in bijvoorbeeld een restaurant? Is dat op het oog, of op het (tast)gevoel dat via het functionele oog tot ons komt ? Vragen die in deze documentaire aandacht krijgen.

Het is misschien niet de huid die honger heeft, maar is het een gemis aan geraakte beleving? Misschien zelfs een tastgevoelige snaar waarop ons Verlangen trilt?